W XIV w. biskup płocki przeniósł parafię z kasztelańskiego grodu nad Osą do Pokrzydowa. Obecny kościół został zbudowany w 1866 r.
Kościół jest w stylu neoromańskim. Murowany z cegły, na kamiennej podmurówce. Korpus założony na planie prostokąta z kwadratową pięciokondygnacyjną wieżą od frontu oraz węższym i niższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium z prostokątną zakrystią i składzikiem.
Ściany korpusu - pięcioosiowe z osiami wyznaczonymi przez trójuskokowe, półkoliste zamknięte okna wydzielone pilastrami tworzącymi płytkie wnęki zwieńczone zygzakowym ceglanym fryzem. W jednej ze ścian kruchta z trójuskokowym portalem wejściowym. Szczyty korpusu trójkątne, proste, dekorowane w zwieńczeniach okulusem. Korpus nakryty dachem dwuspadowym z dachówką zakładkową.
Wnętrze korpusu z odkrytą drewnianą więźbą, w prezbiterium kolebka, a w kruchcie podwieżowej sklepienie krzyżowe. Empora organowa z prospektem Organowym. Ściany dekorowane pilastrami połączonymi ze sobą nad rozglifionymi oknami fryzem arkadkowym.
Wieża – z kamiennym trójuskokowym portalem wejściowym zamkniętym trójkątnie. Powyżej smukłe pojedyncze okna. Dolna część zwieńczona fryzem zygzakowym. Wyższa kondygnacja ujęta od góry w trójkątny szczyt o dekoracji ząbkowej, z kamiennym biforium okiennym. Powyżej ażurowa konstrukcja kryjąca dzwony. Iglica wieży pokryta blachą.
Organy o zewnętrznej oprawie neoklasycystycznej i współczesnym jej wyposażeniu instrumentu. Zbudowane przez Wilhelma Sauera w Frankfurcie nad Odrą.
Wyposażenie w przewadze neostylowe. Ponadto XVIII-wieczny konfesjonał i ławy pochodzące z kościoła Reformatów w Brodnicy, rokokowy feretron z drugiej połowy XVIII w. z rzeźbą NMP Niepokalanego Poczęcia oraz drugi fereton z połowy XIX w. z rzeźbą Matki Boskiej Łąkowskiej. Granitowa kropielnica, zapewne średniowieczna, barokowo-ludowy krucyfiks z XVIII w.